Draagbaar museum


En toen trok de theetante naar het land van de espresso! Wel even durven natuurlijk, want niet zonder risico voor een theeverslaafde. En, inderdaad, elke zo charmant mogelijk geformuleerde bestelling van “a cup of tea”, werd steevast begrepen als “si, un cappucino”. No, no, no dus en daarna veel onbegrip dat het écht een kommetje water met een theezakje betrof. Sommige Noorderlingen hebben toch een vreemde smaak! Zucht (en ogengedraai, wat theetante nuffig negeerde)

Nu was de stad bijzonder schoon en voor een middeleeuwenfan als theetante een ware ontdekking! Niet alleen waren de muren warm terracotta geplamuurd, ze waren ook vaak met fresco’s versierd. Achter elke hoek schuilde bovendien weer een andere esthetische, historische of culinaire verrassing. Wat een weelde, wat een rijkdom (en wat een geraas van vespa’s, en gekwetter in telefoontjes, maar dit terzijde).

En, natuurlijk waren er ook talrijke musea en daar is theetante altijd voor in. Als ze kon had ze er altijd eentje achter de hand om somberte te verdrijven, de batterijen op te laden en geïnspireerd te raken. Net als zakdoeken onontbeerlijk op emo-momenten! Maar, jammer genoeg laten musea zich niet zo makkelijk opvouwen, dacht theetante.

Ze begon echter in het lot te geloven, toen ze kort daarna in een museumwinkel het fantastische boek: “How to be an explorer of the world. A portable life museum” van Keri Smith ontdekte! Helemaal iets voor de theetante, want vol opdrachten om gewone hoekjes in de stad eens op een andere manier te bekijken.

Niet veel later bleek dit boek haar redding. Na een lange vlucht vol jubelende supportershymnen en vreemdsoortige etenswaren in plastiken bakjes (en géén thee), moest tante immers ellenlang wachten op haar bagage. Ze besloot de opdracht “luister eens zorgvuldig naar alles wat je hoort” toe te passen. Wat een openbaring! Wat hoorde ze plots veel! Het gezoem van de bagageband, de klikken van hakjes op de marmeren vloer, het gepiep van wieltjes, onrustig gesnuif van medereizigers en de meest vreemde beltonen. Misschien kwam het door een te lange thee-ontwenning (dat sluiten we niet uit) maar deze intense luistersessie had bijna iets magisch! Wat filteren we tijdens ons dagelijkse bestaan toch nodeloos veel weg!

Als je het zo bekijkt en beluistert, wordt zelfs de meest saaie uithoek even interessant als hedendaagse kunst! U snapt het al, theetante heeft (naast een immer aanwezige noodvoorraad theezakjes) nu ook een andere compagnon de voyage! Benieuwd wat ik door dit boek nog zal ontdekken!

Reacties

  1. Beste theetante,

    Leuke blog.
    Leuk dat je kan genieten van je intense luistersessie. Ik wou je nog even meegeven dat , sommige mensen het moeilijk hebben om te filteren of het al helemaal niet kunnen, met als resultaat een overdosis aan prikkels en informatie die ze niet nodig hebben. En 's avonds een punthoofd natuurlijk.:) Dit is een aspectje van hoogsensitiviteit. Niet weggooien dus, die filter. :)
    Groetjes, Linda

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts